Omgekeerd solliciteren
Prachtig hè, die sketch van Monty Python met een toen nog onnavolgbare John Cleese als werkgever op zoek naar talent. Met een steeds wanhopigere sollicitant die niet meer weet hoe te reageren “waarom zeg je geodemorgen als het nu al middag is, maar jij zei goedemorgen, waarop de interviewer zegt “goedemiddag”.
Een sketch als deze, eigenlijk verplichte kost op een koude, mistige herfstochtend. Goed voor het humeur.
Gedrag van de sollicitant
Wat opvalt hier is dat de sollicitant uit alle macht probeert het de werkgever naar de zin te maken, hoe gek en vreemd die laatste ook doet. Eigenlijk is het helemaal niet opvallend. Voortdurend zie ik hoe sollicitanten zich in bochten wringen. Bijna pleasegedrag vertonen.
Wat daaraan bijdraagt is het schier eindeloze rijtje tips op het web voor sollicitanten hoe zich te gedragen, hoe te reageren, hoe zich te wapenen bij sollicitatiegesprekken. Zelfs meerdere Top Tien. Alles staat in het teken van het aanpassen van de sollicitant aan de potentiële werkgever.
Rol van de werkgever
Ik zeg “OLD SCHOOL”, want waar is hier de rol van die potentiële werkgever? Kán die zich eigenlijk wel dat John Cleese gedrag permitteren? En veel belangrijker nog, gebeurt dat in de praktijk?
Gelukkig in veel gevallen niet, maar in te veel gevallen zie ik het nog wel, vaak onbewust overigens. Kolderiek als in deze sketch wordt dat niet, eerder tenenkrommend en gênant. Voor beide partijen. En altijd met een vervelende nasmaak en een niet succesvolle afloop.
Omgekeerd solliciteren
Dat is het nieuwe perspectief. Wil je daar meer over weten, ervaringen uitwisselen? Of gewoon lekker sparren over hoe dan wel en niet? Neem gerust contact op met Jaap van Oel.
Met vriendelijke groet,
Fred Doeleman